Το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου (Subacromial Impingement Syndrome) ή «υπακρωμιακής προστριβής» είναι μία αρκετά επώδυνη κατάσταση του ώμου που εμφανίζεται κυρίως σε αθλητές και ρίπτες, καθώς και σε άτομα που έχουν αρκετά έντονη δραστηριότητα θέτοντας την άρθρωση σε ακραίες θέσεις (overhead activities).
Κατά την πάθηση αυτή όταν η κεφαλή του βραχιονίου κινείται και παίρνει συγκεκριμένη θέση έρχεται σε πολύ κοντινή σχέση με το ακρώμιο (λέγεται και το «ταβάνι» του ώμου), ασκώντας πίεση στις ενδιάμεσες δομές όπως το τενόντιο πέταλο και ο υπακρωμιακός ορογόνος θύλακος.
Αυτό προκαλεί τριβή των ενδιάμεσων αυτών δομών και η χρονιότητα του συνδρόμου πρόσκρουσης οδηγεί σε ρήξη των τενόντων και χρόνιες φλεγμονές του υπακρωμιακού θυλάκου.
Το άλγος γίνεται εντονότερο τη νύχτα και οι κινήσεις του ώμου σε θέσεις ανύψωσης και στροφών γίνονται αρκετά επώδυνες.
Περιεχόμενα
Ποιος είναι ο ρόλος του ακρωμίου στην εμφάνιση της πάθησης;
Εκτός από το επίπεδο δραστηριότητας και οι ανατομικές παραλλαγές του ακρωμίου παίζουν σημαντικό ρόλο στην τάση του ασθενούς να εμφανίσει το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου.
Υπάρχουν τρεις τύποι ακρωμίου:
- Επίπεδο
- Κυρτό
- Αγκιστρωτό
Όσο λιγότερο επίπεδο είναι το ακρώμιο τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες της πάθησης, καθώς στενεύει ο ενδιάμεσος χώρος της κεφαλής του βραχιονίου και του ακρωμίου.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Σημαντική είναι η σωστή λήψη του ιστορικού καθώς και η κλινική εξέταση από τον Ειδικό Χειρουργό Ώμου. Θα διενεργηθούν κλινικά test (Neer & Hawkins test) που θα θέσουν την κλινική υποψία του συνδρόμου.
Επικουρικά σημαντική θέση έχει ο δυναμικός υπέρηχος ώμου ο οποίος απεικονίζει την κίνηση του τένοντα κάτω από το ακρώμιο σε πραγματικό (real time) χρόνο κατά την κίνηση του χεριού.
Επίσης θα ζητηθούν επικουρικά μαγνητική τομογραφία και απλές ακτινογραφίες για να αναδείξουν άλλες παθολογίες όπως η ρήξη του τενοντίου πετάλου, τυχόν αρθριτικές αλλοιώσεις και οστικές προεξοχές (οστεόφυτα) του ακρωμίου.
Πώς αντιμετωπίζεται το σύνδρομο πρόσκρουσης-προστριβής ώμου;
Η αρχική αντιμετώπιση αυτής της πάθησης στον ώμο είναι συντηρητική και περιλαμβάνει:
- Φυσικοθεραπείες και πρόγραμμα ενδυνάμωσης του στροφικού τενοντίου πετάλου
- Ασκήσεις διατάσεων και ειδικό πρόγραμμα εκγύμνασης αθλητών
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα
- Υπακρωμιακή έγχυση κορτικοστεροειδών με υπερηχολογική καθοδήγηση
Σε περίπτωση που οι συντηρητικές μέθοδοι αποτύχουν οριστική θεραπεία δίνει η χειρουργική θεραπεία της αρθροσκόπησης ώμου.
Κατά την ελάχιστα επεμβατική αυτή μέθοδο θα γίνει ακρωμιοπλαστική η οποία είναι η λείανση του προσθίου τμήματος του ακρωμίου και η διεύρυνση του υπακρωμιακού χώρου.
Η όλη επέμβαση δεν ξεπερνάει τα 20 λεπτά σαν αυτοτελής χειρουργικός χρόνος και συνδυάζεται συνήθως και με άλλες πράξεις όπως η συρραφή ρήξεως των τενόντων του ώμου στον ίδιο χρόνο.
Συνέντευξη με θέμα “Σύνδρομο πρόσκρουσης του ώμου”
Μάθετε περισσότερα για τη συχνή αυτή πάθηση της ωμικής ζώνης που προκαλεί πόνο, δυσκαμψία και περιορισμό στην κίνηση.
Αναλύουμε ποιες άλλες παθήσεις των τενόντων μπορεί να συνυπάρχουν στους ασθενείς με σύνδρομο πρόσκρουσης καθώς και τους τρόπους αντιμετώπισης και οριστικής θεραπείας.
Συχνές Ερωτήσεις
1. Τι είναι το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου;
Το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου (ή υπακρωμιακή προστριβή) είναι μια πάθηση κατά την οποία οι τένοντες του στροφικού πετάλου και ο υπακρωμιακός θύλακος συμπιέζονται μεταξύ της κεφαλής του βραχιονίου και του ακρωμίου, προκαλώντας πόνο και φλεγμονή.
2. Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα της υπακρωμιακής προστριβής;
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στον ώμο, ιδιαίτερα κατά την ανύψωση του χεριού, αδυναμία και μειωμένο εύρος κίνησης, καθώς και επιδείνωση του πόνου τη νύχτα.
3. Τι προκαλεί το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου;
Η πάθηση μπορεί να προκληθεί από επαναλαμβανόμενες κινήσεις του ώμου, κακή στάση σώματος, μυϊκή αδυναμία, ανατομικές ανωμαλίες ή εκφυλιστικές αλλοιώσεις λόγω ηλικίας.
4. Πώς αντιμετωπίζεται το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου;
Η θεραπεία περιλαμβάνει φυσικοθεραπεία, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τροποποίηση δραστηριοτήτων και, σε σοβαρές περιπτώσεις, αρθροσκοπική αποσυμπίεση του χώρου κάτω από το ακρώμιο.
5. Πόσος χρόνος χρειάζεται για την αποκατάσταση;
Η ανάρρωση εξαρτάται από τη σοβαρότητα της πάθησης και τη θεραπεία που ακολουθείται, αλλά συνήθως διαρκεί από μερικές εβδομάδες έως αρκετούς μήνες.
