Τενοντίτιδα Ώμου Συμπτώματα Θεραπεία

Η τενοντίτιδα ώμου αποτελεί μία από τις πιο συχνές αιτίες πόνου στην περιοχή της ωμικής ζώνης, τόσο σε αθλητές όσο και σε άτομα χωρίς έντονη φυσική δραστηριότητα.

Πρόκειται για μια φλεγμονώδη κατάσταση που επηρεάζει τους τένοντες των μυών που περιβάλλουν την άρθρωση του ώμου, προκαλώντας πόνο, δυσκαμψία και μείωση της κινητικότητας.

Η τενοντίτιδα δεν είναι μια ενιαία διάγνωση, αλλά περιλαμβάνει διάφορες υποκατηγορίες όπως η τενοντίτιδα του δικέφαλου, η ασβεστοποιός τενοντίτιδα, οι βλάβες του υπερακανθίου τένοντα και οι χρόνιες τενοντοπάθειες που συχνά σχετίζονται με άλλες παθήσεις όπως το σύνδρομο πρόσκρουσης ή τον παγωμένο ώμο.

Η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση είναι κρίσιμες για την αποκατάσταση της λειτουργίας του ώμου και την αποφυγή υποτροπών.

Τι Είναι η Τενοντίτιδα Ώμου

Η τενοντίτιδα ώμου είναι η φλεγμονή ενός ή περισσότερων τενόντων που περιβάλλουν την άρθρωση του ώμου, κυρίως αυτών που ανήκουν στο λεγόμενο στροφικό πέταλο (rotator cuff).

Πρόκειται για μια κατάσταση που εξελίσσεται σταδιακά, ξεκινώντας με ελαφριά ενόχληση και καταλήγοντας σε σοβαρό πόνο και δυσκαμψία αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως.

Σχέση με Επαναλαμβανόμενες Κινήσεις

Η κύρια αιτία εμφάνισης της τενοντίτιδας είναι η υπέρχρηση και οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις του ώμου.

Αθλήματα όπως το τένις, η κολύμβηση, το βόλεϊ ή η άρση βαρών, καθώς και καθημερινές χειρωνακτικές εργασίες, θέτουν σε διαρκή καταπόνηση τους τένοντες, οδηγώντας σε μικροτραυματισμούς που προκαλούν φλεγμονή.

Ποιες Ηλικιακές Ομάδες Επηρεάζονται Πιο Συχνά

Η τενοντίτιδα ώμου μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε ηλικία, ωστόσο είναι πιο συχνή σε άτομα ηλικίας 35-60 ετών, όπου οι τένοντες αρχίζουν να εμφανίζουν εκφυλιστικές αλλοιώσεις.

Οι αθλητές, οι επαγγελματίες που κάνουν έντονη χρήση των άνω άκρων και όσοι δεν ακολουθούν εργονομικές πρακτικές αποτελούν ομάδες υψηλού κινδύνου.

Ανατομία του Ώμου και Τένοντες που Επηρεάζονται

Η άρθρωση του ώμου είναι η πιο ευκίνητη άρθρωση του ανθρώπινου σώματος, αλλά και μία από τις πιο ευάλωτες σε τραυματισμούς. Αυτή η λειτουργικότητα οφείλεται σε μια ομάδα τεσσάρων μυών και των αντίστοιχων τενόντων τους, γνωστών ως στροφικό πέταλο (rotator cuff).

Ο Ρόλος του Στροφικού Πετάλου

Το rotator cuff αποτελείται από τένοντες που συγκρατούν τη βραχιόνια κεφαλή εντός της ωμογλήνης και επιτρέπουν την ομαλή και σταθερή κίνηση του ώμου. Η συνεχής καταπόνησή του το καθιστά επιρρεπές σε φλεγμονή, ρήξεις και εκφυλισμό.

Υπερακάνθιος

Ο πιο συχνά προσβαλλόμενος τένοντας. Συμμετέχει στην απαγωγή του ώμου και δέχεται σημαντική πίεση στις καθημερινές κινήσεις και την άρση βάρους.

Υπακάνθιος

Συμβάλλει στην έξω στροφή του ώμου. Η φλεγμονή του είναι λιγότερο συχνή αλλά εξίσου επώδυνη όταν εμφανιστεί.

Υποπλάτιος

Ο μεγαλύτερος σε μέγεθος τένοντας του στροφικού πετάλου. Επιτρέπει την έσω στροφή του βραχίονα και είναι σημαντικός για τη σταθερότητα του ώμου.

Ελάσσων Στρογγύλος

Επικουρεί την έξω στροφή και παρέχει σταθερότητα. Συνήθως επηρεάζεται σε πιο σύνθετες κακώσεις ή σε χρόνιες παθήσεις.

Δικέφαλος Βραχιόνιος

Αν και δεν ανήκει στο στροφικό πέταλο, ο τένοντας της μακράς κεφαλής του δικεφάλου βραχιόνιου βρίσκεται σε στενή σχέση με την ωμική άρθρωση και είναι συχνή πηγή πόνου και φλεγμονής, ειδικά σε ασθενείς με υπερχρήση.

Είδη Τενοντίτιδας Ώμου: Ποιους Τένοντες Επηρεάζει;

Η τενοντίτιδα ώμου μπορεί να προσβάλει διαφορετικούς τένοντες της περιοχής, αναλόγως της καθημερινής δραστηριότητας, της ηλικίας, αλλά και της παρουσίας άλλων υποκείμενων παθήσεων. Η διάκριση των επιμέρους τύπων είναι σημαντική για τον σχεδιασμό της κατάλληλης θεραπείας και την αποφυγή χρόνιων επιπλοκών.

1. Τενοντίτιδα του Υπερακανθίου Τένοντα

Ο υπερακάνθιος τένοντας είναι ίσως ο πιο συχνά προσβαλλόμενος στον ώμο. Βρίσκεται στο άνω τμήμα της ωμικής ζώνης και αποτελεί βασικό μέρος του στροφικού πετάλου. Η φλεγμονή του προκαλεί πόνο, ιδιαίτερα σε κινήσεις ανύψωσης του χεριού ή κατάκλισης στο πλάι. Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε μερική ή πλήρη ρήξη του υπερακάνθιου τένοντα.

2. Ασβεστοποιός Τενοντίτιδα

Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία μικροαποθέσεων ασβεστίου εντός του τένοντα, κυρίως στον υπερακάνθιο. Αν και στην αρχή μπορεί να μην προκαλεί έντονα συμπτώματα, όταν οι αποθέσεις αρχίσουν να ρευστοποιούνται, η φλεγμονώδης αντίδραση είναι ιδιαίτερα έντονη. Συχνά, σχετίζεται με έντονο πόνο στον ύπνο και περιορισμό της κίνησης.

3. Τενοντίτιδα του Δικεφάλου

Η τενοντίτιδα του δικεφάλου εντοπίζεται στην μακρά κεφαλή του δικέφαλου βραχιονίου και είναι συχνή σε άτομα που ασχολούνται με αθλήματα ρίψης ή επαναλαμβανόμενων κινήσεων του ώμου. Τα συμπτώματα εντοπίζονται στο πρόσθιο τμήμα του ώμου και συχνά συνδυάζεται με άλλες παθήσεις, όπως το σύνδρομο υπακρωμιακής πρόσκρουσης ή η αστάθεια ώμου.

4. Τενοντοπάθειες λόγω Υπερχρήσης ή Εκφυλισμού

Σε μεγαλύτερες ηλικίες ή σε άτομα που εκτελούν καθημερινά χειρωνακτική εργασία, είναι σύνηθες να αναπτύσσονται χρόνιες τενοντοπάθειες. Πρόκειται για μη φλεγμονώδεις βλάβες με εκφυλιστική βάση, που προκαλούν σταδιακή εξασθένιση των τενόντων και αυξημένο κίνδυνο ρήξης.

5. Τενοντίτιδα σε Συνδυασμό με Παγωμένο Ώμο

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η τενοντίτιδα μπορεί να εξελιχθεί σε συμφυτική θυλακίτιδα (παγωμένο ώμο), λόγω της περιορισμένης χρήσης του άκρου και της χρόνιας φλεγμονής. Η κινητικότητα μειώνεται σημαντικά, ο πόνος εντείνεται και η αποκατάσταση απαιτεί περισσότερο χρόνο και στοχευμένη φυσικοθεραπεία.

Πώς Γίνεται η Διάγνωση της Τενοντίτιδας Ώμου

Η σωστή και έγκαιρη διάγνωση της τενοντίτιδας ώμου είναι κρίσιμη για την αποτελεσματική αντιμετώπισή της και την αποφυγή επιπλοκών όπως η ρήξη τένοντα ή η συμφυτική θυλακίτιδα (παγωμένος ώμος).

Ο ορθοπαιδικός θα αξιολογήσει τόσο τα κλινικά ευρήματα όσο και τα απεικονιστικά δεδομένα, ακολουθώντας μια συγκεκριμένη προσέγγιση.

Κλινική Εξέταση και Ιστορικό

Η πρώτη φάση περιλαμβάνει τη λήψη ενός λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού. Ο γιατρός θα ρωτήσει για:

• Πότε ξεκίνησαν τα συμπτώματα
• Τη φύση του πόνου (οξύς ή χρόνιος)
• Αν υπάρχει επιδείνωση με την κίνηση
• Πιθανή συμμετοχή σε αθλητικές ή επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες

Ακολουθεί η φυσική εξέταση, όπου ελέγχεται:

• Το εύρος κίνησης του ώμου
• Η ύπαρξη ευαισθησίας στην πίεση συγκεκριμένων σημείων
• Η παρουσία πόνου κατά την εκτέλεση συγκεκριμένων δοκιμασιών (π.χ. Neer, Hawkins)

Υπέρηχος Ώμου

Ο υπέρηχος μαλακών μορίων είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο, καθώς:

• Επιτρέπει την άμεση απεικόνιση των τενόντων
• Αναδεικνύει φλεγμονή, πάχυνση, ρήξεις ή ασβεστώματα
• Δίνει τη δυνατότητα για δυναμική αξιολόγηση σε πραγματικό χρόνο
• Χρησιμοποιείται και για καθοδήγηση ενέσιμων θεραπειών

Είναι μη επεμβατικός, γρήγορος και δεν απαιτεί έκθεση σε ακτινοβολία, γεγονός που τον καθιστά ιδανικό για παρακολούθηση της εξέλιξης.

Μαγνητική Τομογραφία Ώμου (MRI)

Όταν ο υπέρηχος δεν επαρκεί ή τα συμπτώματα επιμένουν, συνίσταται μαγνητική τομογραφία. Παρέχει:

• Αναλυτική εικόνα της κατάστασης όλων των δομών της άρθρωσης (τένοντες, μύες, θύλακος, αρθρικός χόνδρος)
• Διάγνωση συνοδών παθήσεων (ρήξη στροφικού πετάλου, βλάβες στον επιχειλίο χόνδρο ή αρθρίτιδα)
• Εκτίμηση του σταδίου εκφύλισης των τενόντων

Ακτινογραφία Ώμου

Χρησιμοποιείται κυρίως για να εξαιρεθούν οστικές παθήσεις, όπως:

• Ασβεστοποιός τενοντίτιδα (αν υπάρχουν ορατά ασβεστώματα)
• Εκφυλιστικές αλλοιώσεις
• Οστεόφυτα ή άλλες παραμορφώσεις της άρθρωσης

Συμπερασματικά

Η διάγνωση της τενοντίτιδας ώμου βασίζεται σε μια συνδυαστική αξιολόγηση: κλινικά τεστ, υπερηχογράφημα και, εφόσον χρειαστεί, μαγνητική τομογραφία. Η πρώιμη ανίχνευση οδηγεί σε καλύτερη πρόγνωση και αποτρέπει την εξέλιξη σε πιο σοβαρές παθήσεις του ώμου.

Ποια Είναι τα Συμπτώματα της Τενοντίτιδας Ώμου

Η τενοντίτιδα ώμου εκδηλώνεται με ποικιλία συμπτωμάτων, τα οποία εξαρτώνται τόσο από το στάδιο της φλεγμονής όσο και από τον πάσχοντα τένοντα.

Η κατανόηση των ενδείξεων αυτών βοηθά στην έγκαιρη διάγνωση και στην αποφυγή επιδείνωσης της κατάστασης.

Γενικά συμπτώματα

• Πόνος στον ώμο κατά την κίνηση: Συνήθως αισθητός σε δραστηριότητες πάνω από το ύψος του ώμου ή σε κινήσεις πίσω από την πλάτη.
• Πόνος τη νύχτα: Ειδικά όταν ο ασθενής κοιμάται στην πάσχουσα πλευρά ή κάνει ακούσιες κινήσεις στον ύπνο.
• Αίσθημα “γρατζουνίσματος” ή “σκαλώματος”: Μπορεί να ακούγεται ή να γίνεται αντιληπτό σε κάποιες κινήσεις.
• Αδυναμία σε κάποιες κινήσεις: Μείωση της δύναμης κυρίως σε άρση ή στροφή του ώμου.

Συμπτώματα ανά είδος τενοντίτιδας

Κάθε τένοντας που συμμετέχει στην ωμική άρθρωση εκδηλώνει διαφορετικά συμπτώματα όταν φλεγμαίνει:

• Υπερακάνθιος τένοντας: Πόνος στην ανύψωση του βραχίονα, ιδιαίτερα κατά τις πρώτες 60 μοίρες ανύψωσης.
• Υπακάνθιος & ελάσσων στρογγύλος: Πόνος και δυσκολία στην εξωτερική στροφή του ώμου.
• Υποπλάτιος τένοντας: Πόνος στην εσωτερική στροφή ή σε κινήσεις πίσω από την πλάτη.
• Δικέφαλος βραχιόνιος: Πόνος στο μπροστινό μέρος του ώμου, με ευαισθησία στην πίεση και ενόχληση στο λύγισμα του αγκώνα.

Ο πόνος συνήθως επιδεινώνεται με την άσκηση, την άρση αντικειμένων ή ακόμα και με παρατεταμένη καθιστική στάση χωρίς στήριξη του βραχίονα.

Συντηρητική Αντιμετώπιση Τενοντίτιδας Ώμου

Στα αρχικά στάδια, η συντηρητική θεραπεία αποτελεί την πρώτη γραμμή αντιμετώπισης, με στόχο τη μείωση της φλεγμονής, την ανακούφιση από τον πόνο και την αποκατάσταση της λειτουργίας του ώμου.

Ανάπαυση & τροποποίηση δραστηριοτήτων

• Η αποφυγή δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν τον ώμο είναι απαραίτητη, κυρίως σε φάσεις έξαρσης.
• Μικρές εργονομικές αλλαγές (π.χ. σωστή στάση στον υπολογιστή, αποφυγή ύπνου στην πάσχουσα πλευρά) έχουν σημαντικό αποτέλεσμα.

Αντιφλεγμονώδη φάρμακα

• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (NSAIDs) όπως ιβουπροφαίνη ή νιμεσουλίδη μειώνουν τη φλεγμονή και τον πόνο.
• Χρήσιμα και τα απλά αναλγητικά, κυρίως όταν τα αντιφλεγμονώδη δεν είναι ανεκτά.

Φυσικοθεραπεία και κινησιοθεραπεία

• Διατάσεις και ειδικά πρωτόκολλα ενδυνάμωσης μειώνουν το φορτίο στους φλεγμαίνοντες τένοντες. Δείτε ασκήσεις για τενοντίτιδα ώμου.
• Τεχνικές όπως υπέρηχοι, laser, TENS και διαθερμίες ενισχύουν τη μικροκυκλοφορία και επιταχύνουν την αποκατάσταση.

Η συνέπεια στην εφαρμογή του προγράμματος παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της θεραπείας.

Προηγμένες Θεραπείες για Τενοντίτιδα Ώμου

Όταν οι κλασικές θεραπείες δεν επαρκούν, αξιοποιούνται πλέον σύγχρονες ιατρικές τεχνικές που προσφέρουν στοχευμένη και αποτελεσματική ανακούφιση από τα συμπτώματα της τενοντίτιδας ώμου.

Ενέσιμες Θεραπείες Υπό Υπερηχογραφική Καθοδήγηση

Η ακρίβεια στη χορήγηση των φαρμακευτικών ουσιών παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της θεραπείας.

Η υπερηχογραφική καθοδήγηση επιτρέπει τη στοχευμένη εφαρμογή θεραπευτικών ουσιών στον υπακρωμιακό χώρο ή σε φλεγμαίνοντες τένοντες, εξασφαλίζοντας ταχύτερη δράση και αποφυγή ανεπιθύμητων επιπλοκών.

• Χρησιμοποιούνται αντιφλεγμονώδεις παράγοντες, όταν υπάρχει έντονο οίδημα και πόνος.
• Σε επιλεγμένες περιπτώσεις, μπορεί να εφαρμοστούν εξειδικευμένες βιοδραστικές ουσίες με στόχο τη μείωση της φλεγμονής και την υποστήριξη της λειτουργικότητας της άρθρωσης.

Εξατομικευμένες Ιατρικές Προσεγγίσεις

Η σύγχρονη ορθοπαιδική δίνει έμφαση στην εξατομίκευση. Ο θεράπων ιατρός, μετά από πλήρη κλινική εκτίμηση και ανάλογα με τη βαρύτητα της κατάστασης, μπορεί να προτείνει συνδυαστικές τεχνικές υποστήριξης για την αποκατάσταση της φυσικής λειτουργίας του ώμου.

Οι μέθοδοι αυτές:

• Βοηθούν στην ελάττωση των συμπτωμάτων
• Ενισχύουν τη διαδικασία αποκατάστασης
• Στοχεύουν στη διατήρηση της ποιότητας ζωής και της κινητικότητας

Η επιλογή τους γίνεται πάντα βάσει εξατομικευμένου πλάνου, με γνώμονα τις ανάγκες και τις καθημερινές απαιτήσεις κάθε ασθενούς.

Πότε η Τενοντίτιδα Ώμου Χρειάζεται Χειρουργική Αντιμετώπιση

Αν και η πλειονότητα των περιστατικών τενοντίτιδας ώμου αντιμετωπίζεται επιτυχώς με συντηρητικά μέσα, υπάρχουν περιπτώσεις που η χειρουργική παρέμβαση είναι αναγκαία για την πλήρη αποκατάσταση της λειτουργικότητας του ώμου.

Αποτυχία Συντηρητικής Θεραπείας

Όταν τα συμπτώματα παραμένουν ή επιδεινώνονται, παρά την εφαρμογή συντηρητικής αγωγής για διάστημα αρκετών εβδομάδων έως μηνών, η χειρουργική προσέγγιση τίθεται ως επόμενη επιλογή. Οι ασθενείς εξακολουθούν να έχουν πόνο, περιορισμένη κινητικότητα ή λειτουργική αστάθεια στον ώμο.

Σημαντική Ρήξη Τένοντα ή Συνυπάρχουσες Βλάβες

Η ύπαρξη εκτεταμένης ρήξης του τενοντίου πετάλου (rotator cuff) ή συνδυασμένων παθολογιών (όπως ασβεστοποιός τενοντίτιδα ή σύνδρομο πρόσκρουσης που δεν ανταποκρίνονται σε άλλες θεραπείες), αποτελεί ένδειξη για χειρουργική αποκατάσταση.

Τεχνικές Χειρουργικής

Οι σύγχρονες τεχνικές χειρουργικής προσφέρουν ασφαλή και ελάχιστα επεμβατικά αποτελέσματα, μειώνοντας σημαντικά τον χρόνο αποκατάστασης.

• Αρθροσκόπηση ώμου: Πρόκειται για μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία που επιτρέπει στον χειρουργό να καθαρίσει την άρθρωση, να αφαιρέσει φλεγμονώδη στοιχεία ή ασβεστώματα και να αποκαταστήσει με ακρίβεια βλάβες στους τένοντες.
• Αφαίρεση ασβεστώματος: Σε περιπτώσεις ασβεστοποιού τενοντίτιδας, αφαιρείται η εναπόθεση ασβεστίου και επαναφέρεται η ομαλή λειτουργία του τένοντα.
• Συρραφή τένοντα: Όταν διαπιστώνεται ρήξη, πραγματοποιείται συρραφή με ειδικά ράμματα ή εμφυτεύματα ώστε να αποκατασταθεί η συνέχεια του τένοντα και να προληφθούν μελλοντικές υποτροπές.

Η επιλογή της κατάλληλης τεχνικής γίνεται πάντα από εξειδικευμένο χειρουργό ώμου βάσει των απεικονιστικών ευρημάτων και των λειτουργικών περιορισμών του ασθενούς.

Χρόνος Αποκατάστασης και Επιστροφή στη Δραστηριότητα

Η διάρκεια της αποκατάστασης από τενοντίτιδα ώμου εξαρτάται από τη σοβαρότητα της βλάβης, τον τύπο της θεραπείας που εφαρμόστηκε (συντηρητική ή χειρουργική) και τη συμμόρφωση του ασθενούς στο πρόγραμμα αποκατάστασης.

Συντηρητική Αποκατάσταση

Στην περίπτωση που η τενοντίτιδα ώμου αντιμετωπίζεται χωρίς επέμβαση, ο χρόνος αποθεραπείας κυμαίνεται συνήθως από 2 έως 6 εβδομάδες. Η πλήρης αποκατάσταση περιλαμβάνει:

• Σταδιακή επάνοδο στις δραστηριότητες
• Ειδικές ασκήσεις για ενδυνάμωση του στροφικού πετάλου
• Φυσικοθεραπεία για αποκατάσταση της κινητικότητας
• Αποφυγή των επιβαρυντικών κινήσεων που προκάλεσαν το πρόβλημα

Με συνέπεια στο θεραπευτικό πλάνο, η πλειονότητα των ασθενών επανέρχεται σε φυσιολογικούς ρυθμούς χωρίς υποτροπές.

Μετά από Επέμβαση

Σε περιπτώσεις χειρουργικής αποκατάστασης, ο χρόνος αποκατάστασης εξαρτάται από το είδος και την έκταση της επέμβασης:

• Αρθροσκοπικός καθαρισμός ή αφαίρεση ασβεστώματος: συνήθως απαιτούν 4 έως 8 εβδομάδες για πλήρη επάνοδο.
• Συρραφή τένοντα μετά από ρήξη: η αποκατάσταση μπορεί να διαρκέσει έως 3–6 μήνες, με συστηματικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και σταδιακή ενδυνάμωση.

Ο ειδικός παρακολουθεί την πρόοδο του ασθενούς και προσαρμόζει την ένταση των ασκήσεων σύμφωνα με την επούλωση του τένοντα.

Πότε Πρέπει να Επισκεφτείτε Εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό για Τενοντίτιδα Ώμου

Η τενοντίτιδα ώμου συχνά ξεκινά ήπια, όμως η παράβλεψη των συμπτωμάτων μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια φλεγμονή ή και ρήξη του τένοντα. Είναι σημαντικό να ζητήσετε την εκτίμηση ενός εξειδικευμένου Ορθοπαιδικού Χειρουργού όταν:

• Ο πόνος στον ώμο επιμένει πάνω από 1-2 εβδομάδες, παρά την ξεκούραση.
• Υπάρχει αισθητή απώλεια της κίνησης ή δυσκολία σε καθημερινές δραστηριότητες (ντύσιμο, ανύψωση χεριού, ύπνος).
• Ξυπνάτε τη νύχτα λόγω πόνου, ιδιαίτερα όταν γυρίζετε πλευρό στον ώμο.
• Έχετε ιστορικό επαναλαμβανόμενων τραυματισμών ή υπέρχρησης στην περιοχή.
• Αισθάνεστε “γρατζούνισμα” ή “σκαλώματα” στις κινήσεις του ώμου.

Η έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση μειώνουν τον κίνδυνο επιπλοκών και οδηγούν σε ταχύτερη αποκατάσταση.

Συμπερασματικές Σκέψεις

Η τενοντίτιδα ώμου είναι μία από τις συχνότερες αιτίες πόνου στην περιοχή του ώμου και μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής και την καθημερινή λειτουργικότητα.

Είτε πρόκειται για υπερακάνθιο, δικέφαλο βραχιόνιο ή άλλους τένοντες της περιοχής, η έγκαιρη διάγνωση και η σωστά στοχευμένη θεραπεία μπορούν να εξασφαλίσουν πλήρη αποκατάσταση, αποφεύγοντας τις χρόνιες επιπλοκές.

Η πλειονότητα των περιστατικών αντιμετωπίζεται με συντηρητικές μεθόδους, ενώ σε πιο προχωρημένα στάδια ή όταν συνυπάρχουν βλάβες, η χειρουργική παρέμβαση αποτελεί μια αξιόπιστη και αποτελεσματική λύση.

Το κλειδί βρίσκεται στην εξατομικευμένη αξιολόγηση και στην παρακολούθηση από εξειδικευμένο χειρουργό ώμου.

Η έγκαιρη φροντίδα μπορεί να κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε έναν επίμονο πόνο και μια πλήρως λειτουργική καθημερινότητα.

Συχνές Ερωτήσεις για Τενοντίτιδα Ώμου