Η ρήξη τένοντα ώμου είναι μια από τις συχνότερες αιτίες πόνου και λειτουργικής ανεπάρκειας στην άρθρωση.
Μπορεί να προκύψει είτε από οξύ τραυματισμό, όπως μια πτώση, είτε σταδιακά λόγω φθοράς και υπέρχρησης.
Ανάλογα με το είδος και την έκταση της βλάβης, η ρήξη μπορεί να είναι μερική ή πλήρης, επηρεάζοντας σημαντικά την ικανότητα κίνησης του χεριού.
Ένα από τα βασικά ερωτήματα που θέτουν οι ασθενείς μετά τη διάγνωση είναι ο χρόνος αποκατάστασης.
Η διάρκεια ανάρρωσης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το αν επιλεγεί συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία, η ηλικία, η φυσική κατάσταση και η συνέπεια στην αποκατάσταση.
Η σωστή ενημέρωση βοηθά τον ασθενή να γνωρίζει τι να περιμένει και να ακολουθήσει με συνέπεια το θεραπευτικό πλάνο.
Περιεχόμενα:
Τι είναι η ρήξη τένοντα ώμου;
Η ρήξη τένοντα στον ώμο είναι μια βλάβη κατά την οποία οι ίνες του τένοντα τραυματίζονται ή κόβονται, με αποτέλεσμα να διακόπτεται η φυσιολογική σύνδεση ανάμεσα στον μυ και το οστό.
Αυτό οδηγεί σε πόνο, αδυναμία και περιορισμό της κίνησης.
Διαφορά μερικής από πλήρη ρήξη
- Στη μερική ρήξη, ο τένοντας έχει υποστεί φθορά, αλλά δεν έχει κοπεί εντελώς. Συχνά προκαλεί πόνο που επιδεινώνεται με την κίνηση, αλλά ο ώμος διατηρεί κάποιο βαθμό λειτουργικότητας.
- Στην πλήρη ρήξη, ο τένοντας έχει αποκοπεί ολοκληρωτικά, με αποτέλεσμα έντονο πόνο και σημαντική απώλεια δύναμης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση, όπως η αρθροσκόπηση ώμου.
Συνηθέστεροι τένοντες που επηρεάζονται
Οι πιο συχνά τραυματιζόμενοι τένοντες είναι αυτοί που ανήκουν στο στροφικό πέταλο του ώμου:
- ο υπερακάνθιος, που είναι υπεύθυνος για την ανύψωση του χεριού,
- ο υποπλάτιος και ο υπακάνθιος, που συμβάλλουν στη στροφή του ώμου,
- καθώς και ο τένοντας του δικεφάλου βραχιονίου, ο οποίος συχνά παρουσιάζει ρήξη ή φλεγμονή.
Συμπτώματα που οδηγούν σε διάγνωση
Η ρήξη τένοντα στον ώμο παρουσιάζει χαρακτηριστικά σημάδια που βοηθούν στην έγκαιρη διάγνωση:
- Έντονος πόνος στον ώμο που επιδεινώνεται με την κίνηση ή και τη νύχτα.
- Αδυναμία ανύψωσης του χεριού, συχνά με αίσθηση ότι το χέρι “πέφτει”.
- Περιορισμός κινήσεων, όπως στο χτένισμα ή στο ντύσιμο.
- Κριγμός ή “σπάσιμο” στην άρθρωση, που προδίδει μηχανική βλάβη.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το σύμπτωμα, μπορείτε να δείτε και το άρθρο: πόνος στον ώμο.
Παράγοντες που επηρεάζουν τον χρόνο αποκατάστασης
Ο χρόνος ανάρρωσης μετά από ρήξη τένοντα στον ώμο εξαρτάται από:
- Ηλικία και φυσική κατάσταση: νεότεροι και γυμνασμένοι ασθενείς αναρρώνουν γρηγορότερα.
- Τύπος ρήξης: η μερική αποκαθίσταται ταχύτερα από την πλήρη.
- Είδος θεραπείας: η συντηρητική έχει μικρότερο χρόνο αποθεραπείας, η χειρουργική πιο οριστική λύση αλλά απαιτεί υπομονή.
- Συμμόρφωση στην αποκατάσταση: η συστηματική φυσικοθεραπεία είναι καθοριστική για το τελικό αποτέλεσμα.
Χρόνος αποκατάστασης σε συντηρητική θεραπεία
Σε μερικές ρήξεις ή σε ασθενείς που δεν μπορούν να χειρουργηθούν, εφαρμόζεται συντηρητική αγωγή.
- Ανάπαυση, φαρμακευτική αγωγή, φυσικοθεραπεία: μειώνουν τον πόνο και βοηθούν στη λειτουργικότητα.
- Εκτίμηση χρόνου: οι πρώτες βελτιώσεις φαίνονται σε 4–6 εβδομάδες, ενώ η πλήρης επάνοδος στις δραστηριότητες μπορεί να χρειαστεί 3–4 μήνες.
Χρόνος αποκατάστασης μετά από χειρουργείο
Όταν η βλάβη είναι εκτεταμένη, η χειρουργική αποκατάσταση με αρθροσκόπηση προσφέρει τις καλύτερες πιθανότητες πλήρους ανάρρωσης.
- Πρώτες εβδομάδες: περιστασιακή χρήση νάρθηκα, ελεγχόμενη κινητικότητα.
- Φυσικοθεραπεία: ξεκινά σταδιακά άμεσα, τις πρώτες μετεγχειρητικές μέρες.
- Επιστροφή σε αθλητισμό: επιτρέπεται ανάλογα με το είδος του χειρουγείου και την έκταση της βλάβης.
Ο μέσος χρόνος επανόδου για βασικές καθημερινές δραστηριότητες όπως γραφή, οδήγηση, φαγητό, μπάνιο κτλ, γίνεται τις πρώτες μέρες μετά το χειρουργείο, ενώ για αθλητικές δραστηριότητες χρειάζεται περισσότερες εβδομάδες και σταδιακή επανένταξη.
Αποκατάσταση και φυσικοθεραπεία
Η φυσικοθεραπεία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στην αποθεραπεία:
- Ενδυνάμωση και κινητικότητα: οι στοχευμένες ασκήσεις μειώνουν τον πόνο και ενισχύουν τη σταθερότητα.
- Προοδευτική φόρτιση: η σταδιακή αύξηση της έντασης προλαμβάνει νέους τραυματισμούς.
Σε παθήσεις όπως η τενοντίτιδα ώμου ή ο παγωμένος ώμος, η φυσικοθεραπεία παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση.
Πρόληψη υποτροπής
Μετά την ανάρρωση, είναι σημαντικό να μειωθεί ο κίνδυνος νέας ρήξης:
- Σωστή τεχνική στις αθλητικές και επαγγελματικές κινήσεις.
- Ασκήσεις ενδυνάμωσης για σταθερό και υγιή ώμο.
Τακτικός έλεγχος σε ασθενείς με χρόνιες παθήσεις ή ιστορικό τραυματισμών, από εξειδικευμένο ορθοπαιδικό χειρουργό.
Συχνές Ερωτήσεις
1. Πόσος είναι ο μέσος χρόνος αποκατάστασης μετά από ρήξη τένοντα ώμου;
Ανάλογα με το είδος θεραπείας που θα επιλεγεί, συντηρητική ή χειρουργική, υπάρχει σταδιακή επανένταξη τόσο σε καθημερινές δραστηριότητες όσο και στον αθλητισμό.
2. Μπορεί η φυσικοθεραπεία μόνη της να αποκαταστήσει τη βλάβη;
Ναι, σε μερικές ρήξεις μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τον ώμο. Ωστόσο, σε πλήρεις ρήξεις η χειρουργική επέμβαση είναι συνήθως απαραίτητη.
3. Πότε επιλέγεται χειρουργείο σε ρήξη τένοντα;
Όταν υπάρχει πλήρης ρήξη ή παρατεινόμενα συμπτώματα πόνου ακόμα και με μερική ρήξη τένοντα ή απλή τενοντοπάθεια.
4. Μπορώ να επιστρέψω σε αθλητικές δραστηριότητες μετά την αποκατάσταση;
Η επιστροφή γίνεται σταδιακά ανάλογα με το είδος της αθλητικής δραστηριότητας και το επίπεδο άθλησης.
5. Υπάρχουν τρόποι να μειώσω τον κίνδυνο νέας ρήξης;
Η σωστή προπόνηση, οι ασκήσεις ενδυνάμωσης, η αποφυγή υπερβολικής καταπόνησης και ο τακτικός έλεγχος από ειδικό συμβάλλουν καθοριστικά στην πρόληψη.
Άλλες Πηγές:
Rotator Cuff Tears: Surgical Treatment Options – OrthoInfo
Rotator Cuff Surgery: A Timeline for Recovery – healthline
